1 listopada ...

Dzisiejszy dzień spędzamy na grobach bliskich wspominając ich ciepło. Zapalamy znicze i rozmyślamy o życiu i śmierci.






Wszystkim pasjonatom sportów siłowych chciałbym przybliżyć sylwetkę Waldemara Baszanowskiego , który odszedł od nas 29 kwietnia 2011 r.


Waldemar Baszanowski to ikona podnoszenia ciężarów w Polsce. Dwukrotny mistrz olimpijski z Tokio (1964) i Meksyku (1968), pięciokrotny mistrz świata i sześciokrotny Europy. Według fachowego pisma "World Weightlifting" był trzecim najlepszym sztangistą wszech czasów, za Turkiem Naimem Suleymanoglu oraz Węgrem Imre Foeldim. W 1988 r. został szefem wyszkolenia PZPC. W latach 1999-2008 pełnił funkcję prezesa europejskiej federacji.



Był synem Jana Baszanowskiego, byłego podoficera 64 Pułku Artylerii[4] i Elżbiety Klary Pilcek.
W 1957 roku ukończył Państwowe Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Kwidzynie, a w 1961 roku warszawską Akademię Wychowania Fizycznego. Był trzykrotnie żonaty, miał syna Marka (urodzony w 1963 roku)


10 lipca 1969 roku miał wypadek samochodowy we wsi Zabostów Mały. Prowadzony przez niego samochód wpadł w poślizg i przewrócił się do rowu, w wyniku czego zginęła jego pierwsza żona, Anita, a on sam, wraz z synem, został ranny. Jego druga żona, Krystyna, zmarła na raka w latach 80. XX wieku.


W 2007 roku, na swojej działce pod Warszawą, spadł z drzewa. W wyniku upadku uszkodził rdzeń kręgowy i złamał kręgosłup. Został niemal całkowicie sparaliżowany i mógł poruszać tylko głową oraz rękami, przez co nie mógł poruszać się na wózku inwalidzkim i większość czasu spędzał w pozycji leżącej na łóżku. 


Zmarł nad ranem, 29 kwietnia 2011 roku, w szpitalu w Warszawie. 9 maja został pochowany na cmentarzu na Służewie przy ul. Wałbrzyskiej.
Przez wiele lat był aktywnym krótkofalowcem, pracującym głównie telegrafią. Posługiwał się znakiem wywoławczym SP5TZB.
Był odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla ruchu olimpijskiego, za działalność na rzecz rozwoju i propagowania kultury fizycznej, za wybitne osiągnięcia sportowe” (1998). Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą tego orderu „za wybitne osiągnięcia w działalności na rzecz rozwoju i upowszechniania dyscypliny podnoszenia ciężarów, za zasługi dla ruchu olimpijskiego”, order został przekazany rodzinie Baszanowskiego podczas ceremonii pogrzebowej. Został pochowany na cmentarzu służewskim.




Osiągnięcia


Igrzyska Olimpijskie: Rzym 1960: 5 miejsce (kat. lekka), Tokio 1964: 1 miejsce (kat. lekka), Meksyk 1968: 1 miejsce (kat. lekka), Monachium 1972: 4 miejsce (kat. lekka)


Mistrzostwa świata: 1961: 1 m. (kat. lekka), 1962: 2 m. (kat. lekka), 1963: 2 m. (kat. lekka), 1964: 1 m. (kat. lekka), 1965: 1 m. (kat. lekka), 1966: 2 m. (kat. średnia), 1968: 1 m. (kat. lekka), 1969: 1 m. (kat. lekka), 1970: 2 m. (kat. lekka), 1971: 2 m. (kat. lekka), 1972: 4 m. (kat. lekka)


Mistrzostwa Europy: 1961: 1 m. (kat. lekka), 1962: 2 m. (kat. lekka), 1963: 2 m. (kat. lekka), 1965: 1 m. (kat. lekka), 1966: 2 m. (kat. lekka), 1968: 1 m. (kat. lekka), 1969: 1 m. (kat. lekka), 1970: 1 m. (kat. lekka), 1971: 1 m. (kat. lekka)


Rekordy świata


9 razy w trójboju w kat. lekkiej – doprowadził do 450 kg w 1971,
8 razy w rwaniu w kat. lekkiej – doprowadził do 137,5 kg w 1971,
7 razy w podrzucie w kat. lekkiej – doprowadził do 173 kg w 1971.





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Suplementacja w trakcie treningu?

Posiłki przed – i potreningowe nikogo nie dziwią, jednak niedawno pojawił się także nowy trend. Jest nim picie napoju izotonicznego w trakc...